Ustawa o ochronie przeciwpożarowej
Jednym z najbardziej konkretnych przepisów o ochronie ppoż jest Ustawa z 24 sierpnia 1991, która mówi, iż ochrona przeciwpożarowa to zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej i podobnych zagrożeń, ale także zapewnianie odpowiednich sił i środków do ich zwalczania i prowadzenie działań ratowniczych.
Jak więc można wywnioskować, zasady ochrony przeciwpożarowej nie tyczą się jedynie jednostek straży pożarnej, ale obowiązują nas wszystkich. Najważniejsza jest więc oczywiście prewencja pożarów i podobnych klęsk żywiołowych, a dopiero później umiejętność ich zwalczania i ograniczania strat, jakie mogą one spowodować. Oczywiście ogromna odpowiedzialność leży na osobach, które zarządzają danymi budynkami czy innymi obiektami. Takie osoby są zobowiązane do pełnego przestrzegania zasad ochrony przeciwpożarowej budynków, by zawsze minimalizować możliwe ryzyko. Osoby zarządzające danymi obiektami są zobowiązane sprostać wymaganiom instalacyjnym, technologicznym i techniczno - budowlanym, które opracowywane są tak, by minimalizować możliwość wystąpienia pożaru lub podobnej w skutkach klęski żywiołowej. Ponadto osoby te mają obowiązek wyposażyć obiekt w urządzenia przeciwpożarowe oraz odpowiednio je konserwować czy naprawiać, jeżeli zachodzi taka potrzeba. Budynek musi posiadać bezpieczne drogi ewakuacyjne, musi także umożliwiać prowadzenie akcji ratowniczej w przypadku pożaru. I w końcu, osoby odpowiedzialne za dany obiekt są zobowiązani poinformować użytkowników obiektu (mieszkańców, pracowników, etc.) o zasadach bezpieczeństwa oraz o sposobach postępowania w razie realnego zagrożenia ogniem.
Zasady ochrony przeciwpożarowej budynków odnoszą się szczegółowo do różnych rodzajów samych budynków. Będą się one nieco różniły, zależnie czy mowa o budynkach użyteczności publicznej czy mieszkalnych (ZL - zagrożenie ludzi) czy też o budynkach produkcyjno - magazynowych (PM) lub budynkach inwentarskich (IN). Wszystkie te obiekty zostały opisane w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Gdzie szukać podstawowych zasad ochrony przeciwpożarowej oraz postępowania w razie pożaru?
Poza ww rozporządzeniem istnieje oczywiście całkiem sporo innych przepisów w polskim prawie, które bezpośrednio odnoszą się do zasad ochrony przeciwpożarowej. Takie przykładowe akty prawne w z tego zakresu to:
- wspomniana już Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej,
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów,
- Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane,
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 stycznia 1993r. w sprawie szczegółowych zasad przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego i ekologicznego oraz warunków, którym powinny odpowiadać drogi pożarowe,
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 lipca 1995 r. w sprawie zakresu, trybu i zasad uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej,
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 19 grudnia 1994r. w sprawie aprobat i kryteriów technicznych dotyczących wyrobów budowlanych,
- etc.
Zasady ochrony przeciwpożarowej w zakładzie gastronomicznym
Przykładem bardziej szczegółowych zasad ochrony ppoż są te obowiązujące w lokalach gastronomicznych. Używanie kuchenek, ognia, palników sprawia, iż lokale takie są realnie narażone na wystąpienie pożaru, a jednocześnie są często pełne ludzi.
Dlatego też w restauracjach i podobnych obiektach prawnie ustalony jest obowiązek rozmieszczenia alarmów przeciwpożarowych, systemu tłumienia ognia, zestawów gaśnic, systemów zraszaczy, etc.
Jak więc widać każdy z obiektów może mieć własne, szczegółowe wytyczne dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Warto być z nimi na bieżąco, gdyż przepisy te określają jasno wytyczne, które w wielu przypadkach mogą zaważyć na zdrowiu oraz życiu ludzkim.
